Οι γονείς των παιδιών που ασχολούνται με τον αγωνιστικό αθλητισμό ενδέχεται να έχουν
εμπειρία αγωνιστικού αθλητισμού ή όχι, να συστήνουν ψυχισμούς που φέρουν τραύμα ή όχι,
καλούνται να λειτουργούν επικουρικά συμπαριστάμενοι σε μια νέα και από την αρχή
προσπάθεια κατασκευής ενός νέου αθλητή, μιας νέας αθλήτριας.
Η εμπλοκή ενός γονέα στο έργο του προπονητή μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές
συνέπειες στην ψυχολογία και την εξέλιξη του παιδιού-αθλητή. Αν και οι προθέσεις του
γονέα είναι συχνά θετικές, η υπερβολική παρέμβαση μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, άγχος
και απογοήτευση στο παιδί.
Τρόποι που ζημιώνεται το παιδί:
• Σύγχυση ρόλων: Το παιδί δεν ξέρει ποιον να ακούσει — τον προπονητή ή τον γονέα. Αυτό
υπονομεύει την απειθαρχία και την εμπιστοσύνη στην προπονητική διαδικασία
• Ανάπτυξη άγχους: Όταν ο γονέας σχολιάζει ή κρίνει την απόδοση του παιδιού, το παιδί αρχίζει να
αγωνίζεται για την αποδοχή του γονέα αντί για τη χαρά του αθλητισμού
• Απώλεια συγκέντρωσης: Το παιδί κοιτάζει συνεχώς τον γονέα κατά την προπόνηση,
αναζητώντας επιβεβαίωση ή φοβούμενο την αποδοκιμασία
• Μείωση αυτονομίας: Η συνεχής παρέμβαση του γονέα εμποδίζει το παιδί να μάθει να λειτουργεί
ανεξάρτητα, να κάνει λάθη και να αναπτύξει προσωπική ευθύνη
• Αποθάρρυνση και εγκατάλειψη: Αν το παιδί νιώσει ότι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του
γονέα, μπορεί να χάσει το ενδιαφέρον του και να εγκαταλείψει τον αθλητισμό.
Τι μπορεί να κάνει ο γονέας αντί αυτού:
• Να παρέχει συναισθηματική υποστήριξη χωρίς να επεμβαίνει τεχνικά.
• Να ενθαρρύνει τη διασκέδαση και την προσπάθεια, όχι μόνο το αποτέλεσμα.
• Να εμπιστευτεί τον προπονητή και να σεβαστεί τον ρόλο του.
• Να συζητά με το παιδί εκτός προπόνησης, χωρίς κριτική διάθεση.
🏅 Οδηγός Υγιούς Αθλητικής Υποστήριξης για Γονείς
1. Άκου με προσοχή
• Δώσε χώρο στο παιδί να εκφράσει πώς νιώθει για την προπόνηση, τους αγώνες και τον
προπονητή.
• Απόφυγε να δίνεις συμβουλές αν δεν σου τις ζητήσει.
2. Σεβάσου τον ρόλο του προπονητή
• Ο προπονητής είναι υπεύθυνος για την τεχνική και τακτική καθοδήγηση.
• Αν έχεις απορίες ή ανησυχίες, συζήτησέ τες με σεβασμό και εκτός προπόνησης.
.
3. Εστίασε στην προσπάθεια, όχι στο αποτέλεσμα
• Ενίσχυσε την αξία της πειθαρχίας, της συνεργασίας και της επιμονής.
• Μην κάνεις συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή αθλητές.
4. Καλλιέργησε την αυτονομία
• Ενθάρρυνε το παιδί να παίρνει πρωτοβουλίες και να διαχειρίζεται τις επιτυχίες και τις αποτυχίες
του.
• Μην του λύνεις όλα τα προβλήματα — βοήθησέ το να μάθει να τα αντιμετωπίζει.
5. Υποστήριξε συναισθηματικά
• Να είσαι παρών στους αγώνες, όχι ως κριτής αλλά ως σύμμαχος.
• Δείξε αγάπη και αποδοχή ανεξαρτήτως απόδοσης.
🏐 Οδηγός Γονεϊκής Υποστήριξης στην Πετοσφαίριση Σάλας
1. Μην γίνεσαι «δεύτερος προπονητής»
• Απόφυγε να δίνεις τεχνικές οδηγίες από τις κερκίδες ή στο σπίτι.
• Το παιδί χρειάζεται συνεπή καθοδήγηση από τον προπονητή, όχι αντικρουόμενες συμβουλές.
2. Ενίσχυσε την ομαδικότητα
• Το βόλεϊ είναι ομαδικό άθλημα — μην επικεντρώνεσαι μόνο στην ατομική απόδοση του
παιδιού.
• Ενθάρρυνε το παιδί να σέβεται τους συμπαίκτες και να συνεργάζεται.
3. Εστίασε στη διαδικασία, όχι στο σκορ
• Η νίκη δεν είναι το παν. Η εξέλιξη, η πειθαρχία και η ψυχική ανθεκτικότητα είναι εξίσου
σημαντικές.
• Μην απογοητεύεσαι ή εκφράζεις δυσαρέσκεια όταν η ομάδα χάνει.
4. Απόφυγε τις φωνές και την κριτική
• Οι φωνές από τις κερκίδες ή οι αρνητικές παρατηρήσεις μετά τον αγώνα μειώνουν την
αυτοπεποίθηση του παιδιού A.
• Αντί για κριτική, δώσε ενθάρρυνση και αναγνώριση της προσπάθειας.
5. Συζήτησε με το παιδί, όχι για το παιδί
• Μην απαντάς εσύ στον προπονητή ή στους υπεύθυνους του συλλόγου — άσε το παιδί να
αναλάβει πρωτοβουλίες
• Ενίσχυσε την αυτονομία και την υπευθυνότητα του παιδιού.
6. Δείξε αγάπη χωρίς όρους
• Το παιδί πρέπει να νιώθει ότι η αξία του δεν εξαρτάται από την αθλητική του απόδοση.
• Η συναισθηματική ασφάλεια είναι θεμέλιο για την αθλητική του εξέλιξη
Παραδείγματα Γονεϊκής Συμπεριφοράς σε Αγώνες Βόλεϊ Εφήβων
Παραδείγματα αρνητικής εμπλοκής:
• Ο γονέας-προπονητής: Φωνάζει οδηγίες από τις κερκίδες (“Πήγαινε πιο μπροστά!”,
“Μπλοκ τώρα!”) προκαλώντας σύγχυση στο παιδί και υπονομεύοντας τον προπονητή.
• Ο γονέας-κριτής: Μετά τον αγώνα, επικεντρώνεται στα λάθη (“Έκανες 3 λάθος σερβίς”,
“Δεν πήδηξες αρκετά ψηλά”) αντί να αναγνωρίσει την προσπάθεια.
• Ο γονέας-αντίπαλος: Κριτικάρει τους συμπαίκτες ή τον προπονητή μπροστά στο παιδί,
δημιουργώντας αρνητικό κλίμα στην ομάδα.
• Ο γονέας-πίεση: Συνδέει την αγωνιστική απόδοση με την αξία του παιδιού (“Αν δεν παίξεις
καλά, δεν θα πας εκδρομή”) αυξάνοντας το άγχος και μειώνοντας την αυτοπεποίθηση
Παραδείγματα θετικής υποστήριξης:
• Ο γονέας-σύμμαχος: Παρίσταται στους αγώνες, χειροκροτεί και ενθαρρύνει όλη την
ομάδα, όχι μόνο το παιδί του.
• Ο γονέας-ακροατής: Μετά τον αγώνα, ρωτά “Πώς ένιωσες σήμερα;” αντί να σχολιάσει την
απόδοση.
• Ο γονέας-πρότυπο: Δείχνει ψυχραιμία σε νίκες και ήττες, ενισχύοντας την αξία της
προσπάθειας και της συνεργασίας.
• Ο γονέας-υποστηρικτής: Συνεργάζεται με τον προπονητή, σέβεται τις αποφάσεις του και
ενισχύει την πειθαρχία και την ομαδικότητα .
Είναι εξαιρετικά σημαντικό και κρίσιμης σημασίας, τόσο για την ταυτότητα και την
προσωπικότητα ενός νέου αθλητη/ τρίας στην εφηβεία , όσο και για την συναισθηματική
αυτονομία του/της να δημιουργείται κατάλληλος και υγειής χώρος ανάπτυξης όλων των
χαρακτηριστικών και δεξιοτήτων που κρίνονται απαραίτητες για ένα άθλημα ή αγώνισμα!
